ارتباط مستقیم سلامتی دهان و دندان با سلامتی بدن
سلامت دندانها به معنای پیشگیری از ابتلا به سایر بیماری ها از جمله مشکلات گوارشی می باشد. اگر دندان ها خراب شوند، مشکلات دیگری را به دنبال دارند. از سوی دیگر درمان دندانهای تخریب شده به هزینه های زیادی نیاز دارد. گاهی نیز ممکن است نتیجه دلخواه حاصل نشود. در این میان پیشگیری از ابتلا به بیماری های دندان اهمیت پیدا می کند.
اگر فرد احساس کند دندانهایش در معرض بیماری و خراب شدن هستند، باید به پزشک مراجعه کند. دندانپزشک ابتدا دندانهای بیمار را بررسی می کند و پس از اینکه تشخیص داد به ترمیم نیاز ندارند، در صورت نیاز برای آنها دارو تجویز می کند. اغلب داروهایی که از سوی دندانپزشک زیبایی برای دندانها تجویز می شود، سلامت آنها را در پی دارد. از جمله مهمترین این داروها می توان به قرص های حاوی کلسیم اشاره کرد. این دارو با تامین کلسیم مورد نیاز بدن، موجب استحکام دندانها می شود.
با این وجود برخی از داروها که برای درمان بیماری ها استفاده می شود، گاهی آسیب جدی به دندانها وارد می کند. از جمله این داروها که بر روی سلامت دندان تاثیرات نامطلوبی دارند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
پوسیدگی دندان
برخی از داروها حاوی مقدار زیادی گلوکز (نوعی قند مصنوعی) هستند که این ماده تاثیرات مخربی بر روی دندانها دارد. برای مثال شربت های ضدسرفه در حالت عادی تلخ هستند. اما برای خوشایند شدن طعم آنها، از ماده شیرین کننده برای آنها استفاده می شود. بنابراین توصیه می شود زمانی که از داروهای شیرین استفاده می شود، حتما پس از مصرف، دهان را با آب بشویید. بویژه در خرسالان این امر اهمیت بیشتری دارد تا دندانهای کودک در معرض پوسیدگی قرار نگیرد.
آسیب به مینای دندان
برخی داروها حاوی یک ماده اسیدی هستند که به مرور زمان مینای دندان را از بین می برند. برای مثال آسپرین یک داروی اسیدی است که در زمان جویدن، اسید آن مینای دندان را از بین می برد. پس از مصرف این دارو باید دندانها را بخوبی شست.
تغییر رنگ دندان
برخی داروها به مرور زمان موجب تغییر رنگ دندانها می شوند. برای مثال قطره های آهن و داروهای تقویتی که بیشتر برای خردسالان استفاده می شود، دندانهای آنها را تیره رنگ می کند. اگر چه فقط رنگ دندان سیاه می شود، اما چهره کودک زشت می شود. اگر این داروها در بزرگسالان استفاده شود، دندانها قهوه ای تیره می شوند که درمان دندان تنها با روکش کردن ممکن می شود.
همچنین داروهایی که حاوی فلوراید هستند، اگر چه موجب استحکام دندانها می شود، اما به مرور زمان رنگ دندانها را تغییر می دهند. از جمله داروهای حاوی فلوراید می توان به کلرهگزیدین (دهانشویه)، داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین اشاره کرد. خمیردندان و آب نیز حاوی مقدار زیادی فلوراید هستند.
اغلب داروهای آتروپین، آنتی‌هیستامین، داروهای ضدافسردگی و مسکن‌ها نیز عوارض جانبی روی دندانها داشته ممکن است باعث بروز لکه‌های زرد دائمی و یا خشکی دهان شوند.
مصرف دارو در دوره بارداری
براساس نظر متخصصین مصرف برخی داروها از قبیل تتراسایکلین تاثیر نامطلوبی بر روی دندانهای فرزند دارد. ماده تتراسایکلین در کلسیم بدن جنین ته نشین می شود و پس از تولد و رویش دندانها، موجب زرد شدن آنها می شود. به مرور زمان هم دندانهای زرد شده در معرض نور خوشید قرار می گیرند که از رنگ زرد به قهوه ای متمایل می شوند.
خونریزی
مصرف برخی دیگر از دندانها به لثه ها آسیب می رساند و هر از گاهی موجب خونریزی لثه می شود. از جمله مصرف بیش از حد آسپیرین و داروهای ضدانعقاد که از لخته خون جلوگیری می کند، خونریزی لثه را به دنبال دارد. اگر فرد به جراحی لثه نیاز پیدا کند، خونریزی لثه مانع از انجام درمان می شود.
پوکی‌استخوان
برخی داروها تراکم استخوان ها را کمتر می کنند. بنابراین تاثیر نامطلوبی نیز بر روی دندانها دارند. اگر در دهان ایمپلنت وجود داشته باشد، پوکی استخوان آسیب جدی به آن وارد می کند. زیاده روی در مصرف داروهایی از قبیل ایبوبروفن موجب ابتلا به پوکی استخوان می شود. در نتیجه دندانها استحکام خود را از دست می دهند.
بنابراین هنگامی که داروی خاصی مصرف می کنید با متخصص دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی مشورت کنید تا بتوانید از بروز مشکلات دهان و دندان جلوگیری نمایید.