دندان پزشکی اطفال شاخه‌ای از دندانپزشکی بوده که با کودکان از زمانی که صاحب دندان میشوند تا سن نوجوانی در ارتباط میباشد. این شاخه از دندان پزشکی اولین بار توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا، کالج سلطنتی دندانپزشکان کانادا و کالج سلطنتی جراحان دندانپزشک استرالیایی شکل گرفت.از جمله خدمات دندان پزشکی اطفال، پیشگیری از صدمات، بیماری‌های دندان، مدیریت و روانپزشکی کودکان و در برخی مواقع معالجه کودکان فلج مغزی، عقب افتاده ذهنی و اوتیسم میباشد.
دندانهای شیری و مراقبت از آنها
دندانهای شیری هر کودکی از سن 6 ماهگی شروع به رشد می‌کنند و نهایتا تا سن دو و نیم سالگی، به 20 عدد دندان میرسند.
در گذشته اینطور گفته میشد که چون دندانهای شیری کودکان از سن 7 سالگی کنده میشوند و به جای آنها دندانهایی جدید رویش می‌کنند، لذا نیاز به توجه زیادی ندارند، اما علم جدید ثابت کرده نه تنها مراقبت اصولی و حفظ سلامت دندانها در این دوره اهمیت خاصی دارد که در سلامتی لثه و دندانهای بزرگسالی نیز موثرند.
متخصصان دندان پزشکی اطفال که سلامت دندانهای کودک را ارتقاء و به عنوان منبع اطلاعاتی برای والدین آنها عمل می‌کنند، بر این نظرند که برای جلوگیری از پوسیدگی دندانهای کودکان باید پس از هر بار تغذیه، دندانها به طور مرتب تمیز شوند. این امر در خردسالی باید با پارچههای مرطوب تمیز توسط والدین و سنین بالاتر بوسیله مسواک زدن انجام شود.
همچنین دندان پزشکان اطفال معتقدند که کودکان باید در سن 18 ماهگی به بعد برای چک آپ به نزد متخصص دندان پزشکی برده شوند و به والدین توصیه می‌کنند که در جلسات مشاوره دندان پزشکی کودکان را نیز به همراه خود ببرند.
یکی از مشکلاتی که در دوره خردسالی متوجه دندانها میشود، پلاک میکروبی میباشد. به این معنا که مخلوط ژلاتین که حاوی آب، پروتئین بزاق و باکتریهای مرده است، با انرژیهایی که از کربوهیدراتها و قندها به دست میآورند و نیز با چندین ماده سمی، موجب ایجاد پلاک دندان میشود. این مواد پیش ساز محصولات تخمیر اسیدی بوده و در واقع سبب پوسیدگی دندان میشوند.
عوامل ایجاد کننده پوسیدگی دندان اطفال
- استفاده از آب بدون فلوراید
- مصرف مکرر از آجیل و تنقلات
- عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
- مصرف بیش از حد شیرینی جات مصنوعی از جمله قند و شکلات